Gün Olursa Yangınım Kurursa

"Gün Olursa Yangınım Kurursa"

Gün olursa yangınım kurursa,

Neleri kaybettiklerimi hatırlat bana!

Alevler içinde yandım, kül oldum,

Bir zamanlar yeşeren umutlar soldu.

Rüzgarla savrulan anılarımı topla,

Yangının sıcaklığı içimde iz bıraktı.

Bir zamanlar yüreğimde yeşeren çiçekler,

Şimdi soldu, eski güzellikler kayboldu.

Bak gözlerime, yanan her anıyı göreceksin,

Gözyaşlarımın izinde kaybolan anıları.

Rengini yitiren baharın yerine kara kış,

Kalbimdeki buzları eritir mi bilemem ki.

Dudaklarımda ateş, dilimde acı bir tat,

Kaybettiğim ne varsa, unutmak zor geldi.

Sözlerin, anılarınla sar beni yeniden,

Gün olursa yangınım kurursa, hatırlat bana!

Belki de bulurum yitirdiğim umudu,

Gün doğar, yeniden yeşerir umutlar.

Ama anıların, izlerin hep kalır,

Gün olursa yangınım kurursa, hatırlat bana!