"Kahrettiniz En Büyük Ağrım Siz Oldunuz"

 "Kahrettiniz En Büyük Ağrım Siz Oldunuz"

Karanlık gecelerde yalnız yürüdüm,

Dertlerimi göre göre yardımcı olmadınız.

Derman olmak varken, beni daha dara çektiniz,

İnsaf etmediniz, beni mahkum ettiniz.

Kendinize aza çekip, duvarlara vurdum kafamı,

Her çıkış yolunda, umutlarımı kaybettim.

Ne yapacağımı şaşırdım, karanlık bir labirente daldım,

Her adımda, geçmişin acılarıyla boğuşur oldum.

Her zaman ezdiniz, adeta altında kaldım,

Gözlerimden süzülen yaşlar, birer anıydı hüsranın.

Ağlattınız her defasında, yüreğimde derin izler bıraktınız,

Gözyaşlarımı silmediniz, acılarımda boğdunuz beni.

Her zaman üzdünüz beni, yaralarımı sarmadan,

Gönlümde açtığınız yaralar, zamanla derinleşti.

Kahrettiniz en büyük ağrım siz oldunuz,

Kalbimdeki çatlakları sizinle doldurdukça, parçalandım.

Ama bilin ki, bu hüzün şarkısının sonu değil,

Yaralı kalbimle yeniden doğacağım.

Gecenin karanlığına inat, umut filizlenecek,

Ve bu şiirdeki dertlerim, güçlenip hayata karşı duracak.

Belki de en büyük zafer, kendi içimdeki savaşı kazanmak,

Kahrettiğiniz ağrımı, umutla iyileştirmek.

Gelip geçici olan bu dertleri aşarak,

Yeniden doğmak için çabalayacağım, bu son değil.

Belki de yarını göremem, belki de unuturum bu anıları,

Ama bu şiirde yaşayan acılar, bir gün solacak.

Ve ben, kendime dair yeni bir şarkı yazacağım,

Kahrettiniz en büyük ağrım, unutulacak zamanla.

Şiir : Soner ALIÇ 

Sayfamızda bulunan tüm yazı , hikaye , şiir ve kapakların telif hakları mevcuttur